4 Ağustos 2011 Perşembe

Birisine Bakıp Çıkacaktım:)

Çok uzun zaman oldu...

Ege'min 1 yaşını kutluyorduk ki ben iş hayatına geri döndüm. 8 Kasım'da başladığım iş hayatım 18 Haziran'da istemeyerek te olsa son buldu. Bilmediğim bir sektör, iş hayatına verilen uzun ara ve Ege'yi bırakıp gitmenin tarifsiz zorluğu içinde geçen 6 ay, anne ve babamın omuzlarındaki aşırı yükün vicdani sorumluluğunu taşıyamamam ile sona erdi.



Babamın akciğer kanseri olması, aldığı kemoterapi tedavisi ve bu süreçte Ege ve Ada'ya bakıyor olmaları  bana başka bir şans tanımadı. Allah var bir kere bile ne annemden ne de babamdan hiçbir yakınma duymadım. Annem kanser ile tanıştığımız ilk günden beri tüm nefes ve enerjisini babama en iyi şekilde bakmak için harcadı. Fotoğraf çekerken aynı karede yakalamayı dahi başaramadığımız Ege ve Ada özellikle annemin gücünü yeterince tüketiyordu. Bu bıdıklar bizim herşeyimiz onlar için herşeye değer...Ve nokta nokta nokta...



6 ay insan ömründe ne kadar kısa; ama bir şeyler biriktirmek için hiçte yetersiz değil. Ne güzel sözdür ' Allah iyi insanlarla karşılaştırsın!' Bende güzel insanlarla çalıştım 6 ay. Burcu, Tuğba, Yasemin, Şeyma, Özgül, Mahmut Bey, Haydar Bey, Safiye, Burak, Sevgi, Meltem, Fuat, Gökçen, Keziban, Derya, Tuğçe, Gamze, Elif, Ozan, Göksel, Bülent, Mahsun, Hasan ve bu fotoğrafta olmayan benim gibi birisine bakıp çıkan arkadaşlar:)







Twitter
Facebook
Yahoo
Reddit
Feed
 

Yaşam ve İnsanlar Düşünce